Domaine Pellé | wijnhuis in de Loire | Menetou-Salon
Al jaren staat een wijntripje naar de Loire op mijn wishlist. Het is namelijk een van de grootste en meest uitgestrekte wijngebieden in Europa. En het ligt op een redelijke rijafstand vanuit Nederland, namelijk 7 uur vanaf Utrecht. De vraag is alleen: waar ga je dan naar toe? De Loire bestrijkt namelijk een enorm gebied van Nantes in het westen tot Pouilly-sur-Loire in het oosten. Onze reis ging uiteindelijk naar het meest oostelijke puntje van de Loire. Afgelopen augustus brachten we een aantal dagen door in de Sancerre regio. En één van de tofste ervaringen daar was het bezoek aan Domaine Pellé!
Menetou-Salon, het zusje van Sancerre
Domaine Pellé bevindt zich in het dorpje Morogues. Bij één van de beste percelen (Les Cris) en midden in de dorpskern vind je de kelders van dit domein. Domaine Pellé bezit percelen in zowel de appellatie Menetou-Salon als in Sancerre.
Het gebied Menetou-Salon ligt nét naast Sancerre, iets verder van de rivier de Loire. Vanouds kwam in Menetou-Salon geen wijnbouw voor, maar na de Middeleeuwen zijn hier de eerste wijngaarden aangeplant. Na verloop van tijd ontdekte de wereld de kwaliteit van deze buurman van Sancerre. De wijnen uit dit gebied doen dan ook nauwelijks onder voor de wijnen uit Sancerre. En bijkomend voordeel: je betaalt een stuk minder. De wijnen uit Sancerre en Pouilly-Fumé zijn in de jaren ’70 namelijk erg populair geworden en dat zie je terug in de prijzen.
De appellatie Menetou-Salon dateert van 1959. Hier mogen zowel rode, witte en rosé wijnen worden geproduceerd. De familie Pellé besluit om de appelatie ook op het etiket te gaan vermelden, want ze zien de potentie van deze streek. In het begin bezat de familie enkel percelen in Menetou-Salon. Later kwamen daar ook enkele wijngaarden bij in Sancerre.
In de bodems van Menetou-Salon vind je klei en kalk, meer specifiek vind je hier kimmeridgien. Dit kom je ook tegen in de Chablisstreek en het is als het ware een bodem van kalk met fossiele resten van oesters. Deze kalkrijke grond met schelpen zorgt voor een bijzonder goede afwatering, wat gunstig is in de wijngaarden. De enige uitzondering is Carroir. Bij dit perceel bestaat de bodem uit vuursteen. Je kent deze bodemsoort misschien wel van het tegen elkaar slaan van twee kiezelstenen (vuurstenen) en de bijzondere lucht die daaruit voortkomt.
Mijn bezoek aan Domain Pellé
Paul-Henry Pellé is alweer de vierde generatie van de familie die het wijnhuis aanstuurt. Al op 22-jarige leeftijd nam Paul-Henry de leiding over het domein. Dit doet hij samen met zijn moeder Anne, die ook nog altijd actief betrokken is bij het bedrijf. Paul-Henry Pellé heeft als missie om het terroir tot uitdrukking te brengen in zijn wijnen. Hij volgt de natuur en produceert frisse wijnen die uitblinken in zuiverheid.
We hadden van tevoren een afspraak gemaakt en werden bij aankomst al snel ontvangen door Paul-Henry Pellé himself. Je merkt meteen dat hij enorm gepassioneerd is over zijn vak en ervan geniet om zijn wijnen te delen. Wat meteen opvalt als we aan de proeverij beginnen is de volgorde. We proeven namelijk eerst de rode wijnen en daarna de witte wijnen. Vaak proef je eerst wit en daarna rood. Bij Domaine Pellé maakt men echter bewust de keuze om te starten met rood (wat je overigens ook vaak ziet in de Bourgogne). Als je hier namelijk start met het proeven van de witte wijnen, proef je de rode wijnen minder goed. Ze smaken dan wat milder, omdat de witte wijnen hier behoorlijk hoog in zuren zijn en daarmee je smaak wat vertroebelen.
De jaren 2018 en 2019 zijn behoorlijk warm geweest in de regio. Bij Domaine Pellé doen ze hun best om de wijnen lekker fris te houden. Ook 2020 is weer een warm jaar. Daarom starten ze dit jaar eind augustus al met oogsten. Best gek als je er over nadenkt, want zo’n 10 jaar geleden werd pas aan het einde van september gestart met de oogst.
Tijd om te proeven
We proefden in totaal drie rode en vijf witte wijnen. Alle rode wijnen bestaan voor 100% uit pinot noir. De witte wijnen zijn gemaakt van 100% sauvignon blanc. We begonnen de proeverij met rood; van eenvoudig naar complex.
Bij de drie rode wijnen was een duidelijke opbouw te proeven. De eerste rode wijn (les bornés) was erg fruitig. Je proeft in deze wijn dan ook echt de druif zelf. Bij de tweede wijn (Morogues) proef je juist het terroir. De wijn is ook veel kruidiger en complexer dan de eerste. We eindigen met de fameuze “les cris”. Deze wijn vind ik smooth en fris, maar je herkent hierin ook de rijping op houten vaten. Sowieso erg mooi dat alle rode wijnen een bepaalde frisheid in zich hebben. Ze zijn totaal niet zwaar of zwoel en dat vind ik wel prettig.
Net als bij de rode wijnen, starten we met de witte ‘les bornés’. Wederom een lekker fruitige wijn, toegankelijk en lekker voor alledag. De tweede witte wijn (Morogues) is wat hoger in zuren en een beetje prikkelend in de mond. Niet helemaal mijn ding. De derde wijn vind ik echter top! Dit is de ‘Vignes de Ratier’. Een wijn met mineralen, veel body en aroma’s van wit en rijp fruit. Dit is een wijn waarin je echt het terroir herkent, wat met de jaren meer tot uiting komt in de fles. Om dit duidelijk te maken, laat Paul-Henry ons dezezelfde wijn uit 2012 proeven. Wat een wereld van verschil! Nu overheerst niet het fruit, maar aroma’s van witte truffel en getoaste sesam. Echt waanzinnig! We eindigen met de witte ‘le carroir’. De enige wijn die afkomstig is van het perceel met vuursteen in de bodem. Deze wijn vind ik zelf wat scherper en hoger in zuren en is niet mijn favoriet.
Met een Jeep door de wijngaarden
Na het proeven van de wijnen stond ons nog een verrassing te wachten! Wat ons wachtte was een prachtige tour door de wijngaarden achterin de Jeep met Paul-Henry achter het stuur. Al snel waren we het dorp uit en reden we de onverharde hobbelige paden op die door de wijngaarden lopen. We stuiterden alle kanten op, maar genoten volop van het uitzicht. Onderweg maakten we nog een aantal stops waar Paul-Henry ons vertelde over de verschillende percelen en terroirs. De tour voerde ons terug naar het domein waar we natuurlijk flink wat dozen hebben ingeslagen. Een dag met een gouden randje!
